Özder, Rüzgar Özder.

Yine sıradan bir pazartesi sabahı. Dağınık saçlarım, beni muşmula gibi gösteren gözlüklerim ve dudağımın kenarında ki kurumuş salya ile aynaya bakıyorum.

Evet ben Özder, Rüzgar Özder. 'Bond, James Bond' gibi dediğime yada ismimin havalı olduğuna bakmayın.

Filmlerde olduğu gibi okulda ezilen, inek, kendi çapında arkadaş çevresi olan bir varlığım.

İğrenç espirilerim ile sizi önce kendimden, sonda hayattan soğutmakta üstüme yoktur.

Tabi her okulun bir ineği olduğu gibi egosunu evcil varlık olarak yanında gezdiren, meteor yağmurunda dünyaya düşen bir popüler kızı
da var.

İşin kötü tarafı, popüler, güzel yada mükemmel olması değil. Sorun benim O, popüler kıza aşık olmam.

Sorun O kıza aşık olmam da değil. Benim 'bu tipimle' okulun popüler kızı'na aşık olmam.

Sıfır ekşınlı, ezilmelerle boğuşan bir hayata sahibim. Yoksa 'sahiptim' mi demeliydim?