¡Oh mi dios!
  • přečtení 147
  • Hlasy 0
  • Části 1
  • přečtení 147
  • Hlasy 0
  • Části 1
Průběžné, poprvé publikováno říj 26, 2014
Soy una chica carecente de senos como bolas de boliche, una perfecta cabellera rubia o un cuerpo de infarto- ¡hey pero tampoco me imagines como un maldito golum! que también tengo mis encantos.Soy güera de piel, pero mi cabellera es castaña y estoy delgada, mas no para morirme de hambre.
~
Chloe acaba de mudarse con su madre y su nuevo padrastro para dejar atrás la preparatoria y todo lo que venia consigo. 
Ella simplemente quiere seguir adelante. Todo fue bien después de un tiempo; consiguió buenas amistades y encajar bien, pero cuando tienes secretos siempre salen a la luz...
 ~
Se acercó a mi y me susurro en el oído.

-Soy algo más que caliente y te consta- maldición ¡que se cree!
-Já para calientes tu amigo- dije señalando al chico tras él,mientras le giñaba un ojo.

Tomó mi muñeca y me aprisionó en su pecho.

-Admite que te gusto-dijo con gesto burlón. 
- Tienes razón.

Sonrió.

-Sabía que caerías ren... - solo una patada en la entrepierna basto para dejarlo tirado.
- Me en-can-tas.
Všechna práva vyhrazena

1 část

Zaregistrujte se a přidejte ¡Oh mi dios! do své knihovny a dostávat aktualizace
nebo
#29amen
Pokyny k obsahu
Taky se ti může líbit
¿Conoces al chico nuevo? od AgnesRaibow
Části: 40 Dokončeno Pro dospělé
CERO CLICHÉ: Dos valientes amigas extrovertidas aplastarán el orgullo de sus egocéntricos compañeros de secundaria ¡a como dé lugar! ... -¡¡Agnes!! -escuché que gritó Marcus con espanto. Me encerré en el primer baño que encontré, el de los profesores, y lancé su celular dentro del inodoro. Un estruendo se escuchó contra la puerta del baño. -¡Agnes, abre la maldita puerta o la tiro abajo! Era Marcus... -Devuélveme mi mochila y déjame en paz el resto de mi vida -pedí con superioridad. Ver su celular dentro del excusado era todo un triunfo. Iba a estar un buen rato luego rezando en la iglesia para que vuelva a funcionar. -¡Lo haré, lo juro no le hagas nada a mi bebé! -rogó desesperado mientras boxeaba la puerta. -Así me gusta, pero esto es por decir enfrente de todos que me subirías la falda. Toqué la cadena del depósito de agua. -¡¿Qué estás haciendo maldita loca?! -exclamó espantado al oír el agua correr. Marcus derribó la "jodidapuertadel estúpidobaño". Mi corazón dejó de latir y las piernas se me congelaron. Marcus se abalanzó sobre el inodoro y tomó su móvil antes de que la corriente se lo llevara para siempre. Una vez con el aparato sano y salvo en su mano volteó para asesinarme con la mirada. Le sonreí inocente. -Eemm..., sinceramente, creí que la puerta era más resistente... -contesté blanca como una caricatura japonesa. Se paró frente a mí demostrándome que me pasaba una maldita cabeza y sonrió de lado. Mi alma tomó sus valijas y se fue corriendo de mi cuerpo. -Acabas de declarar la guerra, Agnes -sentenció atrapándome entre sus brazos y pegando sus feroces labios sobre los míos. <><><><><><><><><><><><><><> CONFÍA en esta extraña y ojea sólo el primer capítulo☻... (+18😎=🙊) <><><><><><><><><><><><><><>
Si tuviera que volver a escoger, te volvería a elegir a ti (Armin y tu) od KarinaPrestianni
Části: 21 Dokončeno
-¡¿Qué acaso no piensas en otra cosa que no sean videojuegos?!- -Si...-Respondió sin dejar de mirar su consola- -¿A si?, ¿En qué?-En ese momento levanto su vista-porque la verdad no parece que hagas otra cosa que pensar en esas cosas, maldición deberías tratar de vivir un poco más en la vida real...- -Para mí la vida real no tiene nada bueno que ofrecerme, no hay nada en ella que me agrade-ragua saliva ante su comentario- excepto...- Dejo la consola a su lado y clavo su mirada en mí, sus ojos azules eran realmente hipnotizantes, la verdad eran los primeros ojos de color que me llamaban tanto la atención, de seguro se debe a que nunca los había visto de esta forma. Estaban clavados en mí, como si nada más a nuestro alrededor existiera, sentí su mano sobre la mía, por lo que di un pequeño salto de sorpresa, pero no desvié la mirada, su rostro se acercaba al mío lentamente, era como si estuviera pensando cada movimiento que realizaba, esperando alguna reacción de mi parte, pero me encontraba estática, no pude evitar tragar saliva al sentir su respiración y verlo a centímetros de mi rostro. Pronuncie su nombre casi de forma inconsciente, casi podía rosas sus labios debido a la cercanía. El sonrió levemente. -Chicos, al fin encontré las galletas...-Ambos nos separamos con rapidez-¿De qué me perdí?- -De nada-Respondió su gemelo quien se encontraba con su consola nuevamente- -Vamos Alexy será mejor que terminemos con este trabajo lo antes posible-Dije tomando la cartulina-Parece que tu hermano no va a colaborar- -No importa, a mí me gusta hacer este tipo de cosas- -Claro que voy a ayudar-Armin soltó su consola y tomo una tijera-Bien que necesitan que corte- -Genial-Dijo Alexy-Al fin podremos hacer un trabajo en grupo de manera decente-
Mi Idiota Vecino  od edi1503
Části: 38 Dokončeno
Estaba dispuesta a irme cuando alguien me tomó de la cintura y me dió la vuelta, (no es algo muy difícil de hacer debido a mi falta de masa corporal) quedando frente a frente con mi pesadilla desde hoy en la mañana. - Te dije, que me las pagarías chica zanahoria. - estaba tan cerca que podía sentir su aliento. A diferencia de a otras chicas, esto se me hace repulsivo, no es que tenga mal aliento, es que simplemente, me molesta que esté invadiendo mi espacio personal Tu y yo sabemos que mientes. Calla conciencia y déjame seguir. - Y yo te dije que te dejaría sin descendencia si me decías así de nuevo. - sin más que decir, impacte mi rodilla en su entrepierna, con toda la fuerza que pude acumular en el momento. Su agarre se soltó y calló arrodillado sosteniendo la parte afectada. Sonreí victoriosa al verlo retorcerse en el suelo. Pero que llorón, tampoco le dí tan duro. - Me las vas a pagar- fue lo último que oí antes de empezar a salir triunfante del lugar. Cuando Eider Parker, recibe la noticia de que sus cuatro Primos vendrán a vivir con ella, su vida pasó de tranquilidad a desastre. para completar conoce a su nuevo vecino, queda encantada con la apariencia de este, pero en el instituto es una historia distinta, el día en que se conocen personalmente, no quedan en los mejores términos. Pero como muchos dicen del odio al amor sólo hay un paso. ___________ Portada hecha por @AKSURP Algo cliché. Lo sé, pero si gustas puedes leerlo. Es la primera vez que me animo a hacer una historia. Así que agradecería que le Den una oportunidad. Los primeros capítulos pueden ser algo aburridos pero son necesarios para el desarrollo de la historia. A medida que avance se harán más interesantes.
El Peso De Mi Obsesión od Pichoncita1980
Části: 33 Průběžné
Era una niña tonta, dispuesta a todo por las personas que amo Y, eso trajo muchas consecuencia. Carlos era mi mejor amigo, pasamos por muchos momento malos y buenos juntos, por eso me aferre a él, crei que nuestra amistad duraria para siempre, pero me equivoqué. Carlos se volvió otra persona a la cual tenia mucho miedo y pavor despues todo lo que me hizo. . .. ... .... Desesperada, me escondo en uno de los cuartos de la casa. Trato de poner el seguro, pero mis manos tiemblan tanto que no puedo. Como una bestia, Carlos irrumpe en la habitación, pateando la puerta. Sus ojos, normalmente cálidos y azules, están cegados por la rabia. No puedo reconocerlo. -¿Pensaste que podías escapar? -pregunta mientras sus pasos resuenan en la habitación. Se acerca más a mí, y yo retrocedo. -Basta, cálmate, ¿sí? No soy Ana. Él me toma de la mejilla bruscamente, poniendo mucha fuerza. -Me lastimas -digo gimiendo de dolor, haciendo muecas mientras mis manos pequeñas tratan de zafar su agarre, pero no puedo. -¿Y vos creés que a mí no me duele? Ver cómo le prestás atención a alguien más. -Basta -miro alrededor, buscando desesperadamente una salida, sin querer cruzar mis ojos con los suyos. Tengo miedo. -Te amo... -sus ojos me miran con deseo y locura que me asusta. Su agarre se vuelve más fuerte, su respiración más pesada. -Carlos, por favor, calmate -intento razonar, mis palabras temblorosas. -No voy a perderte. - Susurra amenazante.
Taky se ti může líbit
Slide 1 of 9
Dos hermanos una chica !( Francisco Lachowski) cover
¿Conoces al chico nuevo? cover
Si tuviera que volver a escoger, te volvería a elegir a ti (Armin y tu) cover
Enamorada de mi psicólogo© cover
Mi Idiota Vecino  cover
LA ESPOSA EQUIVOCADA cover
El Peso De Mi Obsesión cover
Mi pecado es amarte(Niam Hayne) cover
Obsesionado cover

Dos hermanos una chica !( Francisco Lachowski)

Části: 43 Dokončeno Pro dospělé

Juro que no creía en el amor pero luego llego el y lo cambio todo .. Por el sentí algo que jamás comprenderé .. Y no se sí sea por su forma de ser o por que para mi es "perfecto" pero es simplemente el el que me produce esas mariposas en el estómago cuando está cerca . No puedo seguir así es él o yo .- Jake No me dejes Kat se que no soy perfecto pero te amo joder entiende de una vez o que no tienes sentimientos!!- Cole Te lo advertí hermanita .- Cassie Te amo desde el primer momento , y lo haré hasta el último .- Katherine ... -Mi vida es demasiado complicada , nadie debería entrar en ella solo dejarme sola.- dijo ella. - Jamás te dejaría sola , es como encontrar una mina de oro y decidir irte nada más por que esta algo oscuro.- dijo él.- No pintas con negro por que sea bonito pintas en blanco en una hoja negra por que representa lo bueno que hay dentro de todo lo malo ... Y para mi eso bueno eres tú.-dijo con lagrimas en sus ojos.