"Σεμπάστιαν σε παρακαλώ φύγε. Είσαι μεθυσμένο." Του είπα και εκείνος ήταν ζαλισμένος αλλά τα μάτια του έλαμπαν καθώς κοιτούσε εμένα και τα χείλη του ήταν σφιχτά ενωμένα μεταξύ τους. "Γιατί; Για να μπορέσεις να γαμήσεις τον εαυτό σου καθώς με σκέφτεσαι ξανά; " Με ξάφνιασε και τα μάτια μου ήταν ορθάνοιχτα ενώ το πρόσωπο μου χλωμιασε. Με είχε ακούσει πριν λίγο. Ω Θεέ μου με άκουσε αυτό είναι τόσο ντροπιαστικό. Σε παρακαλώ θεέ μου, πάρε με τώρα. "Ε... εσύ πρε..πρέπει να έκανες λάθος ε...εγώ." Του απαντούσα με την φωνή μου να τρέμει αλλά εκείνος κούνησε το κεφάλι του ζαλισμένά και ένα γελακι εμφανίστηκε στα χείλη του καθώς έρχονταν πιο κοντά μου και τα χέρια του έπιασαν του γλουτούς μου και τους εέσφιξαν. "Οχι, το είδα με τα ιδ... Ίδια μου μάτια Αλεξάνδρα!" Μου μουρμούρισε και το στόμα μου στέγνωσε και ένιωθα ότι τα μάτια μου θα βγουν έξω από το κεφάλι μου. "Είδα αυτά τα όμορφα μικρά δάχτυλα να ικανοποιούν το μουνάκι σου και άκουσα το όνομα μου να φεύγει από αυτά τα γλυκά σου χείλη." Έγλυψα τα χείλη μου και τα πόδια έτρεμαν από αυτά λόγια του.... Πόσο έρωτα αντέχει κάποιος; Ας το ανακαλύψουμε μαζί!