YILANLARIN EFENDİSİ

Kader neydi?
Önceden yazılan ve değişmeyecek olandı.
Kaderin önüne ne geçebilirdi?
Hiçbir şey geçemezdi.
İşte bu hikayede de onların kaderleri onlar doğmadan kanla yazılmıştı.
Oluk oluk kan kokan, nefret akan ve kin kusan bir kaderdi onları bekleyen.
Biri nefret ve kin dolu hapishanesinde büyüyüp kaderine boyun eğerken, diğeri sevgisiz ve kimsesiz hissettiği bir yetimhanede kaderi ile savaşıyordu.
Ama ikisi de ne bu kaderden kaçabiliyor ne de sonlarını biliyordu.
Kader, daha onlar doğmadan bembeyaz sayfayı simsiyah mürekkebi ile çizerken bir kez daha onlar için eline aldı kalemi.
Ama bu sefer bembeyaz sayfayı kırmızı mürekkebi ile süsleyemeye yemin etmişti.
Ve bir kez daha çanlar onlar için çalıyordu.