DÆMON

"Maari nga bang magmahal ang mga demonyo?" Tanong ng guro.

"Tandaan niyo na hindi p'wede, kung may mga napapnood kayo o nababasa tungkol sa mga ganoong pangyayari ay kahit kailan ay malabong mangyari iyon. Ang tao ay para sa tao lang."

"Sister," nagtaas ng kamay ang kaklase niya.

"I've read about demons, and it's says there that demons thinks that we are all stupid creature. Tama po ba iyon? Or lahat po ba alam nila kagaya ng diyos natin?"

"Yeah that's right, demons are arrogant. But remember never compared them to our god. Maybe demons know everything but they don't know how to be good. They are the reason why we are all suffering."

Bigla naman nagtaas ng kamay si Everly dahil sa narinig niyang iyon.

"Yes, Ms. Eliadez?"

"Sister, I also read books about them, at ang sabi ay hindi raw kasalanan ng mga demonyo kung bakit tayo naghihirap ito raw po ay kasalanan nating mga tao, sila raw po ay taga parusa lang sa mga ginagawa nating kaslanan."

Natahimik ang lahat dahil a sinagot niyang iyon.

"That's why, Sister, we can't blame them because of our suffering, dahil tayo ang gumagawa ng kasalanan natin kaya dapat lang tayong pahirapan. We can't blame all this things to demons because sometimes we are also being demons."

"You're at the religious school, right Ms. Eliadez?" Kalmadong tanong ng guro niya, marahan namang tumango ang dalaga.

"Then why are you defending demons?!" Nagulat ang lahat ng pahiyaw nitong tinanong ay dalaga.

"Get out of my class!" Ani nito at tinuro pa ang pintuan.

"But, Sister I'm just sharing my ideas," sagot nito.

"I am not asking for your explanation, Ms. Eliadez, get out now!"

Ayaw man niya ay kinuha na niya ang gamit niya at lumabas na ng silid. Hanggang sa labas ay naririnig niya ang sermon ng guro niya.

"Remember this class, demons are the reason why we made sins, sila ang may dahilan ng lahat ng paghihirap natin hindi tayo o kung sino man."

Napaisip ang dalaga na baka nga mali ang nabasa niyang iyon.

"Pero hindi---