Isang araw nag lalakad ako ng gabi, mga 6:59 ng gabi kakagaling lang sa
computer shop, nag online, nag dota, nag online, nag dota at LoL, ngunit
hindi doon tatakbo ang storya nito, wala lang iyon...
Game.......
Isa akong estudyante, 20 years old , CFY palang sa CLSU, ang unibersidad
ng mga berdeng kobra (o mga berdeng alupong). Dahil malayo
ang bahay namin sa unibersidad na aking pinapasukan,
nagpasya ako mag dorm. Nakilala ko ang mga matitipuno at nag gaguwapuhang
mga lalaki na kasama ko sa dorm. Sila ay sina Earl , Mac, Robert, Christian,
Poli, Erron,at Ryan na siyang nagbigay daan sa akin para ako ay maging tunay na tao.
Lunes ng umaga ng magsimula ang klase. Naglalakad ako sa kalsada papunta sa
aking room. At napansin ko lang , bawat babae na makakasalubong ko
pinagtitinginan nila ako at bigla nalang hahawak sa cellphone at tila nagpapanggap na may katext.
Di ko naman sinasabe na gwapo ako, pero Ehem...
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.