Achilles

Μια γυναίκα καμένη από την μοίρα.

Ένας άνδρας από το παρελθόν που θέλει να μαζέψει τα σπασμένα κομμάτια και να την κάνει να τον θυμηθεί.

Ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα.

Ένα ερωτικό τρίγωνο.

Τοποθέτησε την λεπίδα στον λαιμό του, κοιτάζοντας τα κλειστά του μάτια.
Το ημίγυμνο καλόχτισμένο κορμί του ήταν απλωμένο και ήρεμο στο κρεβάτι καθώς εκείνος κοιμόταν ήσυχα.

Εκεί ήταν, η ευκαιρία της να αποδράσει, να ξεφύγει από αυτόν τον εφιάλτη μια για πάντα.

Λίγη πίεση, μια κίνηση και θα ήταν νεκρός.
Και εκείνη θα ήταν ελεύθερη.

Ακόμα και αν ήταν ο μόνος άνθρωπος που της είχε δείξει καλοσύνη στη ζωή της.

Ακόμα και αν την είχε υπερασπιστεί περισσότερο από αρκετές φορές.

Ακόμα και αν την είχε κάνει να αναρωτιέται για πράγματα που δεν είχε αναρωτηθεί ποτέ.

Ακόμα και αν την είχε κάνει να αλλαξοπιστήσει εξ ολοκλήρου.

Ήταν ακόμα σκλάβα του.

Τα μάτια του άνοιξαν.
Η λεπίδα είχε μείνει εκεί.

Τα μάτια της ρουφήχτηκαν από τα δικά του και για μια στιγμή ξέχασε πως κρατούσε ένα μαχαίρι έναντι στον λαιμό του.

Εκείνος την κοίταξε σοβαρά, σήκωσε το χέρι του και το τύλιξε γύρω από το δικό της.

"Κάντο." την προ