Καλημέρα!, με λένε Emily είμαι 16 και μένω στην Αμερική (μια ιστορία από το μυαλό μου είναι)στον Καναδά. Μένω μαζί με την γιαγιά μου των παππού μου . Κάθε μέρα πριν φύγω για το σχολείο πάντα έλεγα στην γιαγιά μου και στον παππού μου καλημέρα . Γιατί θα πήγαινε στα χωράφια για να δουλέψουν και να βγάλουν το παραδακη τους.Ενα πρωινό ο παππούς μου αρρώστησε δεν είχαμε τα χρήματα για να πάρουμε τα κατάλληλα φάρμακα. Έτσι η γιαγιά μου πούλησε κάποια πράγματα από το σπίτι μας για να πάρει τα φάρμακα του παππού μου. Μετά από 3 ημέρες ο παππούς μου πέθανε. Έτσι και εγώ έμεινα με την γιαγιά μου. Το καλημέρα ποια λιγωστευε.η γιαγιά μου δεν είχε ποια κουράγια για να πάει στο χωράφι.Έτσι λοιπόν πηγαίναμε μαζί μετά το σχολείο για να την βοηθήσω. Η γιαγιά μου μετα από κάτι μέρες κρυώσει πολύ βαριά. Και πέθανε έτσι εγώ ή Emily έμεινα μόνη και έτσι το χαμόγελο από τα χείλη μου έφυγε. Τα καλημέρα δεν το έλεγα πουθενά ποια. Μόνο στην δασκάλα μου στο σχολείο.All Rights Reserved