Η γροθιά της ήρθε σε επαφή με το γυαλί αυθόρμητα και ο καθρέφτης ράγισε. Εξέπνευσε άγρια, σαν ανήμερο άλογο και χτύπησε ξανά. Αυτή τη φορά το γυαλί αποχώρησε από το πλαίσιο και το κρύσταλλο έγινε χίλια κομμάτια. Ολόκληρος ο κόσμος γύριζε και η μυρωδιά από θειάφι της επιτέθηκε. Κράτησε ένα αιχμηρό κομμάτι θραύσματος στη παλάμη της, το βλέμμα της θολωμένο. Ύστερα, το κάρφωσε με μανία στο σχέδιο, βάφοντας το πορφυρό. Κατέβασε την αυτοσχέδια λεπίδα ενάντια στο δέρμα της ξανά και ξανά. Το ουρλιαχτό της έσκισε το δωμάτιο, καθώς το κατακόκκινο υγρό έτρεχε ανεξέλεγκτα από τη πληγή της, κυλούσε κατά μήκος του μπράτσου της και κατέληγε στα κατάλευκα πλακάκια.
Κάθαρμα.
-
Φως (/fɔs/) < ουσ. ουδετερο.
> Ακτινοβολία που εκπέμπει ένα σώμα στο ορατό φάσμα και που διακρίνεται με τον οφθαλμό
> Η Ελπίδα.
Σκοτος (/ˈskɔ.tɔs/)< ουσ. ουδετερο.
>Σκοταδι, έλλειψη ή απουσία φωτός.
>Ο χώρος των δυνάμεων του Κακού.
------
Ακούω τα βήματα του από πίσω μου. Τι θέλει τώρα?! Δεν φτάνει που με κατάστρεψε με τα λόγια του, περιμένει να ακούσω και τις ανόητες εξηγήσεις του.
"Γιατί δε με ακούς ρε γαμώτο??"
Φωνάζει και τότε σταματάω. Κανονικά αυτή που θα έπρεπε να φωνάζει είμαι εγώ.
"Να ακούσω τι?...νομίζω πως άκουσα ήδη αρκετά"
Τον κοιτάω στα μάτια περιμένοντας μια λογική απάντηση με τα πρώτα δάκρυα να κάνουν την εμφάνιση τους. Όχι μπορείς να το αντέξεις..
Παίρνει μια βαθιά ανάσα ,κοιτάει το πάτωμα και μετά εμένα.
"Ότι..."
Εύα και Χρήστος,εχθροί από το γυμνάσιο ,τι θα γίνει όταν από τις συγκρούσεις καταλήγουν κάπου που δεν περίμεναν ούτε οι ίδιοι,από το μίσος στα περίεργα συναισθήματα? Θα το συνηδητοποιήσουν γρήγορα ή θα είναι αργά?
Περίληψη για τους πρωταγωνιστές μας στο πρώτο κεφάλαιο..