My Final Answer
  • Reads 3,275
  • Votes 206
  • Parts 47
  • Reads 3,275
  • Votes 206
  • Parts 47
Ongoing, First published Oct 29, 2014
"YES." Ito na yata ang natatanging salitang na-overuse ko. Bakit? Simple lang. I always say yes, 'cause I want to please them. Gusto kong makuha ang attention at papuri ng mga magulang ko. Pakiramdam ko ito lang ang natatanging  paraan para mahalin nila ako.

All I ever wanted was their love. Is that hard to give? Hindi naman diba? Ito ang dahilan kung bakit sunud-sunuran ako sa mga gusto nila. Walang excuses, walang pero pero. Lahat ay dapat sundin ko. And look how far this stupid principle of mine brought me. Ngayon, magpapakasal na ako and I'm getting married to a STRANGER. Its so ridiculous right?
All Rights Reserved
Sign up to add My Final Answer to your library and receive updates
or
#633arranged
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.