UÇURUM'UN DİBİNDE

İşaret parmağımla göğsüne iki kere vurdum. Ona küçükken çok yalvardım beni sev diye . Beni hep çok güzel görmezden geliyordu. Şimdi de gelsindi. Gözlerimden yaşlar düşünce ona baktım.
"Çığlıklarımı duyuyor musun? Ama duyamazsın! Çünkü sen duymazsın, göremezsin hiçbir şeyi sadece bakarsın. Anlayamazsın çünkü bencilin tekisin!"

Elimi göğsüne sertçe vurdum. O koca bedeni iki adım geriledi. Ona kedimi anlatmayı bırakalı çok oldu.

" Duygusuz, kalpsiz ne için yaşadığını bilmeyen buzdan, taştan bir şeysin. Bazen Sana acıyorum biliyor musun? Çünkü sen acınacak birisin. Çünkü sen benim ne yaşadığımı görmeyecek kadar bencilsin! Beni elimden tutup kaldırmayacak kadar merhametsiz, bana geçecek demeyecek kadar vicdansız, bana destek olamayacak kadar duygudan yoksunsun! Sen insan değilsin! İnsan olsaydın beni anlardın. Elimi tutardın sana yalvardığımda yanımda olurdun,bana geçecek derdin ama sen ne yaptın benim kanayan yarama tuz bastın."

Beni her seferinde görmezden gelen itip kalan canımı yakan bu adam bana hesap sormazdı, onun haddine değildi.

" Biyor musun bin yıl da geçse, yüz yılda geçse sana karşı olan nefretim geçmeyecek bana yaptıklarını asla unutmayacağım!"

"Unutursam çektiğim onca acıya da ızdıraba da yazıklar olsun."