SIFIR NOKTASI

Acımın içinde yeşeren kaktüsleri sulayan bir kızdım, elime batan iğneleri ağlayarak değil gülerek çıkarmak zorunda kalmıştım.

Hayat herkese aynı vurmuyordu, gün belki hepimize doğuyordu fakat herkesi aydınlatmıyordu. Ben onun turkuaz gözlerinde yaşamı bulmuştum, o ise o gözlerde bana bir mezar yaratmıştı. Her baktığında oraya girebilmem için konuştuğunu sonradan öğrenmiştim.

Öğrenmeseymişim.