AYSAR

Ölmek istemeyen birinin intiharı.

❝Papatyalar ölümü sayar.
Senin hafızan beni sayıklar.
Kopar kopar taç yapraklarını.
Geri ekemezsin günahlarını.
Seviyor sevmiyor değil bu.
Sevemezsin zaten bunu.

Hiçbir koşulda.
Ölüm ve yaşamak değil asla.
Yalnızca ölmek ve daha çok ölmek anca.

Ben susarım, papatyalar zaten konuşmaz.
Ben ölürüm, papatyalar artık sayamaz.❞

-

"Ölmedim değil mi?" diye mırıldandım.

"Ölmedik Dolunay." diye cevapladı. Sonra derin bir nefes alıp benim gibi doğruldu. "Belki de en büyük ölüm bu. İkimizin de yaşaması..." Haklı olduğunu belirtir bir şekilde, sayıklar gibi başımı ağır ağır aşağı yukarı salladım.

"Katiller," diyerek söze girdiğinde başımı çevirip gözlerine baktım. "insanlıktan çıkıp cinayet silahlarına dönüşürler." dedi. "Düşünsene, bir bıçaksın. Ya birinin boğazını keseceksin ya da bir domatesi. Öyle bir şeyiz biz." Gözlerimi yere çevirerek söylediklerini düşündüm. Derin bir nefes alıp gözlerini etrafa çevirdi ve bir süre oralarda dolandırdı.

"Sen domatesi insanlarmış gibi kesersin, ben de insanları domates gibi." Dudaklarımı yalayıp birbirlerine bastırdım. Elimde olmadan güldüm.

"Öyle olmadı, salata yapalım."

-

[Temelleri Nisan 2020'de atıldı.]

26'ya