Gözlerinin içine bakarak kanayan ellerini tuttum, kendini kaybetmiş ve tüm sinirini ise onlardan çıkarmıştı. Ellerim elleriyle buluştuğunda bir hışımla ellerini benden cekerek arkasını döndü ve yavaş adımlarla benden uzaklaştı. Ben neden böyle bir şey yaptığını sorgularken o çoktan gözden kaybolmuştu. Siyahin en güzel tonuydu o, adını bakışlarından almıştı. Karanlığına ışık olmaya çalışırken onun karanlığında kendi ışığımı kaybediyordum ve bunun sadece farkında olan bendim. Yürüdüğü yollara bakarak fısıldadım. " Karanlığına beni çekme eğer kapılırsam kurtulamam." ******* Arkadaşlar hikayenin belirli bir kısmında argo kullanılacaktır, rahatsız olanlar o kısımları okumadan geçebilirler. Şimdiden keyifli okumalar.