Anxiety // DreamNotFound 📎w trakcie poprawiania📎

ZAWIESZONE DO ODWOŁANIA

(opis nie opisuje do końca zawartości jak mam być szczera/ale to pierwsza moja dłuższa praca, więc sobie wybaczam/kiedyś tu jednak wrócę)

Pewnego dnia grając sobie w Minecrafta:
- Ah~ untie me Dream - powiedział mój dobry przyjaciel, George.
A moja reakcja wyglądała następująco:
- WHAT? - taki odruch wrodzony że w pierwszym momencie niedowierzamy temu se co usłyszymy - WHAAAT!! - powtórzyłem już trochę rozumiejąc znaczenie jego słów - WHAAAAATTT?! GEORGE! - wykrzyczałem po raz ostatni już z pełną świadomością znaczenia jego słów.
- Hehehehe - z słuchawki słyszę jego słodki jak miód śmiech.
- Hehe - zaśmiałem się razem z nim trochę zdezorientowany.

Może dla niego to był tylko głupi żart... Lecz w moim sercu pojawiło się wtedy znane mi uczucie ale trochę inne, mocniejsze i nie udawane... Siedziałem cicho, próbując ignorować jego wcześniejsze słowa, ale w moim sercu rozpalił się rzażący ogień. Gardło jakby zmieniło się w linę zawiązaną w pęka, którego ciężko jest rozwiązać. Moje policzki aż mnie parzyły i nie musząc sprawdzać, mogłem z pewnością przyznać, że są tego samego koloru co pomidory.