Belki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi.. Hesapta olmayan bir şey vardı. Hem annemin, hem benim atladığımız bir detay. Kartal Gediz Zarat! Öldürdüğüm adamın oğlu.. Suçu annem üstlenmişti ancak kaçmıştı da. Ben ise orada, öylece savaştım o adamla. Tek başıma ve dimdik. Yalanlar üzerime yük gibi binerken gittikçe güçlendim sanki. Belki de söylediğim yalana kendimi de inandırdım. Bilmiyorum.. Bildiğim tek şey sadece kim olduğum. Kader Övünç! Onun bana seslendiği isimle SÜVEYDA...