Δ𝗜𝗔Φ𝗔𝗡𝗜, 1966.
Μετά από έξι χρόνια φυλακής, για την απόπειρα δολοφονίας του Σεργίου Σεβαστού και σκληρών βασανιστηρίων που υπέμεινε από τον πρώην Διευθυντή των Φυλακών Λαρίσης, Μάνο Βόσκαρη, η Ελένη Σταμίρη, επιτέλους γύρισε στο σπίτι της. Με πολλή προσπάθεια και υπομονή, καθώς και ψυχοθεραπεία, κατάφερε να φτιάξει τη ζωή της, στο πλάι του αγαπημένου της Λάμπρου Σεβαστού. Μάλιστα παντρεύτηκαν. Της λείπει πολύ η αδερφή της, Δρόσω, για την οποία δε γνωρίζει πού είναι, ούτε τι κάνει.
Δ𝗜𝗔Φ𝗔𝗡𝗜, 1968
Αυτά τα δύο χρόνια που η Ελένη είναι έξω, έχει φάει τον τόπο να βρει την αδερφή της. Με τη μεσαία της αδερφή, Ασημίνα Σταμίρη...η μάλλον Σεβαστού, όπως προτιμάει η ίδια να την αποκαλούν, λόγω του γάμου της με το Νικηφόρο, τον μικρότερο γιο του Δούκα, δεν έχουν πλέον επαφές, η Ελένη προσπαθεί συνέχεια. Η Ασημίνα όμως έχει βυθιστεί στα μονοπάτια της κατάθλιψης και έχει κλειστές πόρτες. Η μόνη της χαρά είναι η εγκυμοσύνη της απ' τον Λάμπρο, όμως κι αυτό θα σκιαστεί, αφού ο Σέργιος Σεβαστός δολοφονήθηκε, κανένας δεν ξέρει από ποιον. Όμως ... Όλοι έχουν τις υποψίες τους.