Düş Güzeli

"Sen de hep burayı arıyordun değil mi? Tıpkı benim yaptığım gibi. Benim seni aradığım gibi..." Gözlerimi kapatıp gülümsedim. Bu kez her şey gerçekti. "Ben seni buldum." Elleri gözümü kapatırken dudağıma minik bir öpücük kondurmuştu. "Sen beni buldun, yabancı..." Yanağıma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim. "Kokun çok güzel..." "Senin de dudakların Barış." "Peki sen neden bu kadar güzelsin? Bu dünyaya ait olduğuna emin değilim." "Ben sana aitim, kalbim ve ruhumla." "Basit bir yabancı olman gerekirdi şu halimize bak. Neredeyse..."

"Seni seviyorum. Sesin en büyük şiir bana." "Seni seviyorum, gözlerin en büyük okyanus, uçsuz bucaksız bir gökyüzü bana." "Gözlerine bakmama izin ver, lütfen." "Olmaz Barış, biraz daha sabretmen gerek kediciğim. Bugün yine resmini çizerken buldum kendimi..." "Sesin... Huzur veriyor." "Ah Barış... Seninki de bana... Seninle saatlerce konuşmak istiyorum." "Ben de... Tanımadığım bir yabancıyla saatlerce konuşmak istiyorum. Hatta yıllarca... Bir ömür boyu bu dünyada benimle konuşur musun?" "Senin mavilerini bile gözyaşı dolduran bu dünyada daha fazla yaşamak istemiyorum Barış."

"Ben soğuk adamım sen gölgende ısıtır mısın beni?" "Gözlerime bakarak sorsan ya bir de."