97 Numara
  • Bacaan 998
  • Undian 71
  • Bahagian 13
  • Bacaan 998
  • Undian 71
  • Bahagian 13
Sedang Ditulis, Pertama kali diterbitkan Feb 02, 2021
Matang
Utku Yuvakuran Fan Fiction

      Biz bana göre iki ayrı dünyaların iki ayrı insanlarıydık, biz imkansızdık, biz olanaksızdık. İmkansızı imkanlı hale getirebilir miydik? olanaksızı oldurabilir miydik? Onu her gördüğümde acı çeken ben sadece bir telefon uzağımda olduğu zaman dayanabilecek miydim? Bunları zaman gösterecekti. Herkes zaman için '' Zaman acının ilacıdır.'' diyor ama bu tanım bana göre değil. ''Zaman acıların üstünü örter ama kaybetmez beklenmedik bir anda kendini gösterir bir bıçak gibi keskin bir acıyla gösterir hem de kendini belki yürürken belki bir şarkı da kim bilebilir ki'' 
     sizleri büyüleyici bir aşk masalının içine sokmak istiyorum. Hani bazı şeyler bize imkansız gibi gelir ama bu hayatta hiçbir şey imkansız değildir. Benimle imkansızı oldurmaya var mısınız? Bu romanda birbirlerine çok aşık olan 2 gencin hikayesiyle sizin karşınızda olacağım çok engellerden geçecekler ama hep el ele durup bu engelleri bir bir aşacaklar.
Beşiktaş kalecisi Utku Yuvakuran için yazılmış bir romandır.
Hak Cipta Terpelihara
Daftar untuk menambahkan 97 Numara pada pustaka anda dan menerima kemas kini
atau
Garis Panduan Isi
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Takıntı cover
Lafügüzaf  cover
SEKS HİKAYELERİ  cover
Boşanabilir Miyiz Beyefendi? ||•Yarı Texting  cover
KARA MURAT | Mahalle Serisi cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
Rus mafyası / Yarı Texting  cover
BERDEL (+18) cover
Mafya                                     ( birinci kitap) cover
Visal: Beklenmeyen Kavuşma cover

Takıntı

60 bahagian Sedang Ditulis

"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle "Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a ldı "Veremem....." "Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....