ATEŞZEDE

Ben ne kadar kabullenmesem de o bir suçluydu. Bile isteye bir can yakmış, arkasından sevenlerini ağlatmıştı.

Ve ben bir suçlunun yanında her şeye rağmen kalmak istemiştim; onu öpmek, kollarında uyumak, kollarımda uyutmak; birkaç defa sarhoş olup,gülüşüp ağlaşmak istemiştim. Sonucunda ben de suçlu olacak olsam bile.

Bir suçlunun yanında bir melek gibi saf kalamazdım. Geçmişimde değil; ona gittiğim yolda işlediğim günahlar beni ona kavuşturacaktı.

Kendime giydirdiğim melek kanatlarını onun için söktüm.
Çünkü eminim hiçbir suçlunun yanında kimse tertemiz kalamaz.