Solamors: Betimi I Fundit

Do ta njihja edhe në vdekje, edhe nëse sytë do të m'i verbonin do ta njihja nga aroma e qafës së tij kur të mbështesja kryet pas saj sikur mjekra ime të ishte krijuar enkas për t'u prehur pranë së tijës. Edhe nëse fryma do të më braktiste, do ta njihja nga mënyra se si zëri i tij i thellë e kumbues që gjithnjë përçonte forcë e motivim drejt luftëtarëve të tij, zbutej vetëm atëherë kur pëshpërinte emrin tim.

Edhe nëse nuk do të arrija t'ia dëgjoja më kurrë zërin, do ta njihja nga mënyra se si dora e tij ndërthurej me timen si të ishte krijuar veç për t'u prekur me të.

Edhe nëse duart s'do të mund t'i lëvizja e lëkurën më s'do të mund ta ndieja, do të njihja shpirtin e tij të gjallë, të etur e të egër për jetë e për liri sepse fundja vetëm një gjysmë shpirti mund të njohë gjysmën e tij.

Trupat e Luftetareve te Efelgarit ishin te detyruar te betoheshin tri here perpara Kurores Mbreterore. Betimi i pare ishte t'i perkushtoheshin mbrojtjes se kombit deri ne vdekje.
Betimi i dyte ishte ndaj Zotave qe iu falen fuqite e dhuntite qe sot zoteronin.
Betimi i fundit ishte per klanin- familjen e tyre, per gjakun e tyre, per te mundesuar ekzistencen e trashegimine e tij ne jete te jeteve.
Çfare ndodh nese ti as nuk e di se prej cilit klan vjen, se kush eshte familja, gjaku e lidhja jote me kete jete e kete bote? Çfare ndodh nese edhe kur e kupton prejardhjen tende je predispozuar per te qene vetem, pa mundur te shijosh vazhdimesine e gjakut e te emrit tend?

Per Kenan nuk kishte nje klan.
Per kapiten Kadoganin klani ishte me shume se kuptimi i jetes.
Te dy per njeri-tjetrin, ishin betimi i fundit.