"Biliyor musun Anıl sende gördüğüm küçücük ışığıda dün gece bana söylediğin sözlerden sonra o ışığıda söndürdün !" Düz bir şekilde karşıya baktı ne konuştu ne sözümü böldü sadece sustu. Ama öfkesi yerindeydi "Kaan'dan sonra bir kez olsun daha birine inanmak istedim ama sen o sözleri söyleyerek o inancımıda yıktın." "Kayra..." devam etmedi devam etmesini bekledim ama etmedi gözlerimden bir yaş aktı. "Senin dediğin gibi Anıl bizim hikayemizde böyle; başlamadan biten bir hikaye!" Arkama dahi bakmadan çıkıp gittim o evden artık nefes dahi alamıyorum boğuluyor gibi hissediyorum