Asla Benim Türüme Güvenme!

İyilik gibi kötülük de bulaşıcıdır.
Bazen hayatta kalmak için iyiler de ellerini kirletmek zorunda kalır. Ve bu kişilerin hikâyeleri genelde anlatılmaz.

Başlarına durmadan kötü şeyler gelmiş iyi insanlar hayatın kurbanlarıyken biz onlara kötüler demeyi tercih ettik...
Her bir hikâye gibi bu da böyle başlamıştı; Kötülükle.

***

İnsanların hayatlarını değiştiren anlar vardır; bir bakışla, bir lafla, bir hareketle. Tüm bildiklerini unuturlar. Doğruları yanlış olurken, yanlışları aniden doğru oluverir. İyi veya kötü. Siyah veya beyaz. Karanlık veya aydınlık. Sınırlarda yaşarken tüm bunların bir önemi kalmaz. Sadece bir şekilde yaşamak ve yaşatmak zorundadırlar artık...

O gün, o odada kaderleri birbiriyle bağlantılı olan kişilerin hayatı da Atlas Demirdağ'ın dudaklarından dökülen kelimelerle birlikte tamamen değişmişti.

"Bir cinayeti çözmeliyiz," demişti soğukkanlılıkla. Ellerini masaya koyup öne doğru eğilmiş, bundan sonra sık sık göreceği yüzleri teker teker incelemişti.

"Ama önce..." diye devam etti, yüzünde tehlikeli ve bir o kadar da alaycı olan bir ifade belirirken.
"O cinayeti işlememiz gerekecek."