Aradığın Kişi

Aradığı kişinin ta kendisiydim.

Ama bunu onun bilmesine gerek yoktu.

Uzun kırmızı tırnaklarıma baktım onların rengini değiştirmem gerekiyordu öldürdüğüm adamların kurumuş çok göze batıyordu.

Gözlerimi tırnaklarımdan ayırıp ona çevirdim ince uzun kravatı iki yana ayrılmıştı ve bütün düğmeleri açık olan hâlâ neden çıkardığını bilmediğim gömleğinden gözüken mermer gibi parlayan esmer teni kravatının arasında yol gibi akıyordu ve ben o yolu yalamak istedim.

O ise cevap bekleyen gözleri ile bekliyordu oysa cevap tam karşısındaydı ve o bunu göremiyordu bu onun sorunuydu.

Ayağa kalktım kısa ve daracık siyah kadife elbisemi düzeltme gereği duymadan pencere doğru ilerledim sarı dalgalı saçlarım dalgalandı bana baktığını hissedebiliyordum. Perdeyi araladım ve aşağıdaki adamlara baktım. Bir, iki, üç, beş, on beş... Pek de bir önemi yoktu zaten.

"Hımm..." makyajlı yüzümü ona döndüm ve neredeyse kalçama kadar acık olan sırt dekoltemi pencerenin pervazına yasladım. Dolgun dudaklarımı araladım "Buradan çıkamayacağımı mı sanıyorsun gerçekten?"