Makikiuso lang ho, madalas kasi dito sinasabi yung mga copy right ganun ganyan e hindi ako marunong nun, kaya wala nalang gagaya ha? or kukuha ng kung ano man dito. Wala tong kinalaman sa kung sino, kung ano at kung saan, lahat imahinasyon ko lang. Pero most of it napapanaginipan ko lang, kung parang may kapareho siya or ano, coincidence lang. Yun lang, pag kasi inenglish ko pa, abot tayo hanggang bukas. Yun lang!
-(A gangster story)- Na maraming aksidente pero medyo maya maya pa, mga aksidenteng nangyari pero hindi naman talaga, mga pangyayaring nangyari, akala mong nangyari, hindi naman pala, isang PALABAS lang pala. Pero malalaman niyo lang lahat kapag natapos na tong storyng to, malalaman niyo ang mga dapat niyong malaman pag sa epilogue na o last chapter kaya kung mainipin kayo, basahin niyo nalang to kapag completed na. Hihi salamatsss :)
Mula sa Chapter 39, may halong fan fiction na po to ng mga KPOP Groups, hinalo ko sila dito ih :)
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.