Küçüklüğünden kaçtı Dicle , gençliğinde yakaladı onu kader. Kendini bilmezin birine kendini bilmeyi öğretti. Belki görünen yaralar yoktu ama onların yarası da sızısı da ruhlarındaydı. Güçlü bir kadın olmayı öğrendi. Oldu da. Gıptayla bakardı herkes ona, sonrasında onlara. Peki ya sonra? Neydi bu kaderin cilvesi mi ? Dicle daha fazla katlanabilecek miydi? Her güçlü insanın bir kırılma noktası yok muydu? Senin beni sevmen demek,benim hayata yeniden başlamamdı. Yaşadıklarımız ağır, sızımız fazlaydı. Ölüm bu defa bambaşka, hayat karşımızdaydı. -"Bu mu? Gerçektende benden istediğin şey. Kusura bakma BABA bu bana ters. Buralar bana ters." -"Otur hele doktor hanım. Ne ben ne kendin için. Annenin emaneti için kızım." -"Eyvallah." Buna da eyvallah diyip sustu. +18 Bölümler olabilir. !!