KARANLIKLA DANS EDEN IŞIK||ZEYÇAĞ
Onu görene dek, ne birinin yara izim olmasını istemiştim ne de birinin yara izi olmak istemiştim. Onu gördükten sonra ilerleyecek olan zamanın beni bir yaraya dönüştüreceğini bilmiyordum; o zamanın içimde onu bir yara gibi taşımama neden olacağını bilmiyordum.Ruhum, o ifadesiz gözleri taşıyordu taşımasına ama o gözlerin içinde etrafını saran alevlerin yansıması vardı. Yangının tam ortasındaydı. Yanıyordu.
(ZeyÇağ ağırlıklı yazılan bir hikayedir.)
&
"Benim canımı en çok sen acıttın,ağrıttın ve yaktın.Kendini bu dünyadan nasıl silebileceksin?"diye fısıldadım.
"Denemedim mi zannediyorsun?Denedim,hem de defalarca denedim.Ama olmadı Zeyno yapamadım.Özür dilerim.Her şeyim,sana yaşattığım her şey için özür dilerim."
