Sessizlik çökmüştü hastanenin koridorunda. Tarifi olmayan bir acı saplanmıştı kalbime. O haberi aldığım an, sanki biri gelmiş ve kalbimi söküp almıştı. "Başınız sağ olsun." Kafamda defalarca bu üç kelime tekrarlanıyordu. Durduramıyordum kafamdaki o sesi. ALLAH kimseye taşıyamayacağı derdi vermez derler, ama ben bu derdi taşıyamam ki. Nasıl taşırım hadi söyleyin? Ben annesiz nasıl yaşarım? Bir çocuk annesiz şu hayatla mücadale edebilir mi ki?