16. G Ü N ❦︎ JJK | Kısa Hikaye
"Yine buradasın. Her gün bu satte buraya gelerek ne düşünüyorsun?" Karşıya bakarak sordu oğlan.
"Unuttuklarımı. Neleri unuttuğumu düşünüyorum." Yüzündeki gülümseme yavaşça buruk bir hal aldı kızın.
"Unutmak... Sana daha kötü olan bir şey söyleyeyim mi?"
"Evet."
Kız merakla yüzünü, yüzü solan çocuğa çevirdi. Merak ediyordu. Hayatına dair hiç bir şeyi hatırlamıyordu. Bundan daha kötü ne olabilir diye.
Jeongguk derin bir nefes aldı. İhtiyacı vardı. Söyleyeceği tek kelime bile onu nefessiz bırakacak güçteydi çünkü.
"Unutulmak. Unutulmak daha ağır çünkü herşeyi bildiğin halde elinden bir şey gelmez."
Her ikiside sustu. Diyecek bir şey yoktu çünkü oğlan haklıydı.
Kız susstu, oğlan sessizliğe mahkum oldu.
Kız unuttu, oğlan unutuldu.
Kız sildi, oğlan öldü.
