''Το ένιωσα, το ένιωσα που να πάρει...με ήθελες όσο και εγώ'' Δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του, θα ορκιζόταν ότι χτες ήταν κάποιος άλλος, ένας άντρας που θα έδινε τα πάντα να την σφίξει για λίγα δευτερόλεπτα στην αγκαλiά του, να της κλέψει ένα φιλί, να της κάνει έρωτα όπως μόνο εκείνος ήξερε, και τώρα, απέφευγε ακόμα και το βλέμμα της.
''Ήθελα να γαμήσω και το έκανα, αυτό ήταν όλο.'' Στεκόταν μπροστά της και έφτυνε τις λέξεις χωρίς να υπολογίζει τις επιπτώσεις, έσπασε την γυάλα που είχε δημιουργήσει γύρο τους και της έδειξε τον κόσμο των πληγωμένων, εκείνων που ερωτεύονται τον λάθος άνθρωπο.
Σήκωσε το χέρι της και το κράτησε στον αέρα, σκέφτηκε αν θα άξιζε να τον χτυπήσει, να του χαρίσει το άγγιγμά της ακόμα και με αυτόν τον τρόπο και όταν απάντησε το κατέβασε κάτω. Τα χείλη της τραιμοπέζανε ενώ παρακάλαγε τα μάτια της να μην του δώσουν την ικανοποίηση να δείξει ευάλωτη για ακόμα μια φορά, και όταν το κατάφερε, χαμογέλασε.
- Ρεβέκκα παρακαλώ φέρε μου τα χαρτιά του design για το προϊόν!
Μου λέει το Αφεντικο μου και τον κοιτάω ενω ξεφυσάω
Κοιτάω την Κέλλυ και ξεφυσάω
- Κουράγιο!
- Έτσι και ξανά απλώσει χέρι ! Αλήθεια θα παραιτηθώ!
Λέω για μια ακόμη φορά αγανακτισμένη
- Μην με αφήνεις έτσι μόνη μου !
- Το λες γιατί εσένα δεν στην έχει πέσει ! Και είσαι μια χαρά !!!
- Η αλήθεια Ρεβέκκα μου είναι ότι πάλι καλα που είμαι λεσβία !
- Ρεβεκκααα!!!
Ακούγεται ο διευθυντής από μέσα που με φωναζει
- Που να μείνεις στον τόπο!
Ψιθυρίζω και η Κέλλυ γελάει