Sürekli düşündüğüm aklımdan çıkaramadığım bir düşünce var. Hayatımın en mutlu veya en üzgün anlarında aklımda beliriyor. Küçükken bize bir dilek hakkımız olsa neyi dileyeceğimizi sorarlar, çoğumuz "Sonsuz dilek hakkı" diyerek coşkuyla cevap vermişizdir. Benim dileğim bu değildi. Ben bir dilek hakkım olduğunu en mutlu zamanlarımda hatırlıyorum. Kendime sorduğum tek soru "Şu an bir dilek hakkın var, ne diliyorsun?" oluyordu. Hepsinde aynı cevabı verdim. Hepsinin cevabı zamanı durdurmaktı. Zaman dursun ama biz yaşamaya, hayata kaldığımız yerden devam edelim. Hiç büyümeyelim ve sevdiklerimizi hiç kaybetmeyelim. Tam şu an zaman dursun ve hiç ilerlemesin dediğim zaman, dileğimi dilemek istiyorum ama bir türlü cesaret edemiyordum. Ya hayatımda daha mükemmel bir gün olursa ve dileğimi kullandığım için pişman olursam diye düşünüyordum. Bu yüzden de tüm mutlu günlerimi kaybettim. Bizim dünyamızda herkesin bir dilek hakkı var. En önemlisi herkes bir dileğin içinde ama kimse bunun farkında değil. *HER HAFTA YENİ BÖLÜM GELECEKTİR.