Ateşten Sıçrayan Kıvılcım |ARA VERİLDİ|

"Bana inanacaklar mıydı? Peki ya ben söylediğim şeye inanıyor muydum?"

Bir kıvılcımla başlar her şey, yanar tutuşur, ateş oluverir o minik kıvılcım. Eğer onu doğru kişi harlıyorsa o ufacık kıvılcım koskocaman bir ateşe dönüşür. Çevresinde ne varsa kendine katarak her yeri yakar kavurur. Geçtiği yerlerde izini bırakır, kolay kolay temizlenemez bütün o küller, yanıklar, çevresine yaydığı diğer tüm o minik kıvılcımlar...
Eğer doğru kişi harlamıyorsa o minik kıvılcım nasıl oluştuysa aynen o şekilde, sükunetini koruyarak sessizce yok olur. Hafif bir rüzgar esiverirse hemen geldiği yere döner. Çünkü kıvılcımın ateşe dönüşebilmesi için rüzgara, aslında onun sonunu getirebilecek olan şeye, ihtiyacı vardır. O rüzgar ise onu ya öldürecek ya da doğmasını sağlayacak.

Kıvılcım'ın ölü bir hayatı savunma hikayesi...
Katledilen onca kadının hikayesi...
Susanların, görmezden gelenlerin, umursamazların olduğu bu günlerde susmayan birinin,
Herkesin hikayesi bu.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Kıvılcım ateşe dönüşebilecek midir yoksa sönecek midir acımasız dünyanın içinde?
Ateşini bulması çok yakındır ancak kendini inandırabilecek midir çevresindekilere?
Peki ya hastalığı? O ne olacak?

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

"Belki bir gün bana inanırlar öyle değil mi hocam?" Kulağıma acı ve hüzünlü bir iç çekiş sesi geldikten sonra sesini duydum tekrar.
"Ben sana inanıyorum ya yetmez mi?"
"Ama siz onlar değilsiniz."
"İnsanları bu kadar takma kafana Kıvılcım. Bugün varlar, yarın yoklar. Kendi kendilerini sürükledikleri bu körlük döngüsü senin suçun değil ve senin düzeltmen gerekmiyor." Fısıldadığını sanarak cümlesine kendi kendine ekleme yaptı; "Tıpkı bazı kişileri ayırt edememen gibi bu da senin suçun değil."

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

İlk yayımlanma tarihi: 1 Mart 2021 Pazartesi 21:51