Oren

Eloise Whitlaw miała zaledwie dwanaście lat, kiedy po tragicznej śmierci ojca, życie zażądało od niej bycia dorosłą. Odpowiedzialność za młodszą siostrę, obskurne mieszkanko i pogrążającą się w depresji mamą spoczęło na jej barkach. Przez pięć lat walczyła z koszmarami, zamykając je w kartkach starego zeszytu. Ucieczki od rzeczywistości szukała w książkach, zapożyczając z nich myśli. Cytowała pisarzy, kiedy jej samej brakowało słów.
Pracowała jako opiekunka, bo zajmowanie się dziećmi było jej bliskie i znajome. Nie spodziewała się, że podejmując zatrudnienie w domu państwa Gardner los rzuci pod jej nogi kolejną kłodę. Oren, z którym ze wzajemnością nie nawiązała sympatii, był dla niej trudnością. Lekcją. Nauką uczuć i emocji. Nie tylko negatywnych. Nie tylko pozytywnych.