Ruhların Kaçışı (SY)
  • Reads 4,381
  • Votes 294
  • Parts 3
  • Reads 4,381
  • Votes 294
  • Parts 3
Complete, First published Nov 04, 2014
Güneş yanarak içindeki yakıtı bitirmek üzere...
Milyarlarca yıl geçmiş ve güneş kızıl bir dev halini almış...
Dünyada yaşam yok olalı milyonlarca yıl olmuş...
Dünyanın eriyip yok olması ile ruhlar nereye gitmek zorunda kalacaklar?
--------------------------------------
Ononilo sanki kendisini engelleyen bir çekim varmış gibi hissetti. Ayak tarafına baktı ve dizlerinden aşağısının siyah olduğunu gördü. Kimseden duymamıştı ama bu siyahlığın yaşarken yaptığı kötülüklerden kaynaklandığını algıladı. Uzaklaşan ruhların tertemiz bir beyazlıkta olması bu algısını haklı çıkarıyordu.

Yanından bir ruh daha geçti, kendisinden sadece biraz daha hızlıydı. "Kaç, Güneşe düşmeden hemen kaç" dedi bir ses. Kulağı olmadığı halde duydu bu sözleri. Sesin sahibine bakınca onunda dizinin biraz aşağısından başlayan siyahlığı gördü.
All Rights Reserved
Sign up to add Ruhların Kaçışı (SY) to your library and receive updates
or
#321kaçış
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
 ᴘsɪᴋᴏᴘᴀᴛ[Bitti] cover
BAKICI  cover
Mafyatik Aile cover
Acıların Sözleşmesi  cover
Gerçek Ailem-Gece cover
Patron cover
Kayıp Yüzük cover
YASAK DENEY cover
AMED DE AŞK CEHENNEMİ (tamamlandı)  cover
Beden Hocası +18 cover

ᴘsɪᴋᴏᴘᴀᴛ[Bitti]

27 parts Complete

ZORLA EVLİLİK VARDIR, ONA GÖRE OKUYUN. Umursamaz tavrı beni sinirlendirmişti, babamın götünden resmen ter akıyordu. Kapıyı kapattı ve stresle bana baktı, bende ona baktım. "Bu adamla seni evlendirmek zorundayım Yağmur, bu adama karşı çok dikkatli olacaksın duydun mu beni?" Dedi, şaşkınca ona baktım, ilk defa beni düşündüğüne dair bir konuşma yapmıştı. Ama bu beni zorla evlendirdiği anlamını değiştirmezdi. Yinede uzatmamak adına, "tamam" diyerek içeriye geçtim, adamın ismi neydi acaba? Neyse, adamın yanına mecburen oturdum ve bacak bacak üstüne atarak elimle oynamaya başladım, adam benden tarafa bakmazken yutkundum. Sakin olmam gereki- "Evet kızım nasılsın? Maşallah pekte güzelsin." Diyen amcanın sesiyle daha bir gerginleştim. "İyi... iyiyim amca." Dedim, acaba amca demese miydim? Amca ise bana gülerek baktı. "Bana Arda baba diyebilirsin." Dedi, baba demek doğru gelmiyordu. "Peki," dedim sadece, Arda amca ile babam konuşurken bende anneme bakıyordum, o bile stres içinde yanımdaki adama bakıyordu. Adını sorsam bana söyler miydi ki? "Şey... adını öğrenebilir miyim?" Dedim yanımdaki adama mırıldanarak, adam yaslandığı yerden bana baktı. "Kerem."