1993 18 haziran 23:23 gaziantep Nizip Gecenin karanlığında birtek ışık parlıyordu oda gizemli bir kadının eviydi yalnız yaşıyan yaşlı bir kadının eviydi köylüler ona büyücü kadın diyorlardı köyde bulunmasından hoşnut deillerdi. Nerden geldi belirsiz iki büklüm kimse ile konuşmaz aksi bir kadındı. Gecenin sesizlini iki ayak sesi bozuyordu büyücünün gece kondusuna giden iki ayak sesi başında siyah çarşam belikli kendini gizleyen biriydi bu telaşla yürüyüp etrafına bakınan zaten gecenin o vakti kimse dışarıda olmazdı tedbiride elden bırakmakta istemiyordu. Usulca kapıya yaklaşıp kapıyı nazik bir şekilde tıklayı verdi yaşlı kadın kapıyı açında korkmuş ve hafif ağlamaklı olan kızı gördü elleri titriyor gözleri içeriyi süzüyordu. –iyi akşamlar, dedi –hayırdır kızım gecenin bu saatinde,diye sorguladı yaşlı kadın Genç kız içeri girmek isteyince yaşlı kadın içeriye alıverdi evin içi pis bir kokuyla kaplıydı etrafta acayip kurumuş bitkiler duvarda yazılı şekiller evin Bugün içindeki huzursuzluk