SKAO: Katilin Adı? 2
  • Reads 54,045
  • Votes 2,519
  • Parts 48
  • Reads 54,045
  • Votes 2,519
  • Parts 48
Complete, First published Nov 04, 2014
SKAO serisi...
Serinin 2. Kitabıdır....

Aşk nasıl bir şey? Aslında merak etmiyorum çünkü onu hissediyorum. Tabi bunun adı
aşk ise? Ben onu her gördüğüm de elim ayağıma dolanıyor ve o an nefes aldığımı
unutuyorum. Onu düşününce her şey daha farklı geliyor gözüme mesela okuduğum
bir kitapta buluyorum onu,dinlediğim bir şarkı da ya da bazen öyle oluyor ki
baktığım kişilerde görüyorum onu... herkes ona benziyor ama toplasan hiç biri o etmiyor. Söylediği her kelime derin
bir iz bırakıyor sanki kalbimde. Her gülümseyişi zehirli bir hançer gibi
batıyor kalbime... bir de onu başkalarına gülümserken düşünmek var tabi... bir
düşünün sevdiğiniz bir insan var ama o insan size ait değil ama sanki siz ona
aitmişsiniz gibi... onun yanında yaptığınız her yanlış,doğru oluyormuş gibi...
aklınızı başından alacak bir insan düşünün. Bir de onun başkasına gidişini
düşünün sanki her an bir başkasına gidecekmiş gibi... sanki o var ama bazen hiç
yokmuş gibi. Arkadaş gibi kimi zaman, kimi zaman ise bir hiç gibi... o bana ait
mi bilmiyorum ama ben ona aidim gibi. Her şey gibi,gibi de hiçbir şey o gibi
değil...
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add SKAO: Katilin Adı? 2 to your library and receive updates
or
#5masumlar
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Kötü başlangıç oldu cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
teacher's pet- aslaz texting cover
𝗞𝗜𝗦𝗔𝗦   cover
KELEBEĞİN ÖMRÜ KISALIYOR +18 (Düzenlenecek) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
HAYATTA KALMA SANATI cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Katilin Çizgisi | bxbxb cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.