Dizlerinin üzerinde öylece duran İlyas, boş bakışlarla olduğu yerde yana devrildi. Onu ilk fark eden Hızır Ali oldu ve yaşadığı şaşkınlığı üzerinden atmasına da bu hareket vesile oldu.
"Amca!" diye telaşla ona yönelirken, diğerlerinin de dikkatini çekti.
Hızır'ın bakışları kucağındaki yeğeninin üzerinden iki adım ötesinde devrilen kardeşine döndüğünde, yaşadığı anlık farkındalıkla gözlerini yumdu sıkıca. Allah, onu bir kez daha sınıyordu. Sevdiklerinin canıyla...
O kargaşada Hızır Ali'nin sesiyle, İlyas'ın yerde yatan bedenini buldu Ömür'ün bakışları. Nefesi boğazında tıkanıp kalırken, ismi zar zor döküldü dudaklarından.
"İlyas..."
Hayır, dedi içinden. Hayır, olmaz. Şimdi olmaz...
Belki demiştim içimden bu yeni aile bana bir umut olur da herşey den kurtulurdum ve 17 yaşında sadece basit hayalleri olan basit bir kız olurdum.
Gece değil de sadece Mira olurdum o zaman belki beni bu sefer severlerdi...
Severlerdi di mi?