Yeşeren Umutlar

Bir umut kıvılcımı gibiydin, tutundum o kıvılcımlara yavaş yavaş... O kıvılcımları yanardağa dönüştürdün yüreğimde... Lav püskürtüleri gibi dört bir yana dağılmıştım...

***

Oysaki artık hatırlamıyorum seni... sana geri veriyorum bana yaşattıklarını, çünkü seni unutmak benim hakkım unutkan biri değilim...

Seni unutmak benim de hakkım! Onca yaşanmışlığa rağmen kendimi toparladım, yeni bir hayata tutundum...

Mesela duvarların ardına gizlenmiyorum artık. O harabeye dönmüş, kuytusuz duvar köşelerini yıktım. Çünkü tutunduğum o umut ışıkları yeni bir yolun başlangıcı, aydınlığa giden adımlar ise cennetimin yolu oldu...

***

O eski acılar artık canımı acıtmıyor... Ne yaşadıysam sildim hayatımdan, seni bütün benliğimden sildim... Bir bulut misali kaplamıştın gökyüzümü... Sildim, yüzünü gözlerimin önünden... Kurşuna dizdim hepsini...

Bu aşkın yaşanmışlığı vardı... Aklımda bulunan anı silgisi ile sildim hepsini...

Sana elveda demek isterdim ama bir elvedaya değmeyecek kadar vardın...

Artık yolun sonuna geldik... Bundan sonra tek başınasın...