Çok sevmişti Nibüş, tarifsiz duygusu ve hiç endişe etmeden acabasız güvenmişti. Adım attığı yola çıkarken felakete doğru mutlu mutlu gidiyordu bilmeden. Selim gözlerinden tutmuştu Nibüş'ü bir kere... Selim ve Nibüş acının en ağırını yaşadılar. Hakaretler,dedikodular, iftiralar, kıskançlık ,fitne... Belki bunların en ağırı da aldatıltılmıştı defalarca... Bilse de Nibüş hiç küsmedi darılmadı sevdasına... Ama yıllar sonra iki çocukla seyretti Selim'i yalnız,Nibüşsüz İki yabancıydı artık ikisi aynı evde, ayrı yataklarda Biri oğlan ,biri kız boylarınca....