❥kısa hikaye Buz tutmuş kanlı ellerim, parmaklarım sadece piyona tuşları için zarif davranırdı. Zihnimdeki cesetler onun eserleriydi, en kanlı şekilde hepsini tek tek yaratmış ve katletmiştim birer birer. Cumartesi günlerinin sabahlarıda gündüzleride farklı olurdu, ayrı geniş bir heyecan. Kalbimdeki cesetler ve okyanus, boğardı güzel kuşu. Nefes alacak bir yer yoktu. Bir kaşık su, okyanuslara dönmüştü ve buradan kaçış yoktu. ©️|2021All Rights Reserved