Neden bu kitabı yazıyorum Çünkü dışarıda benim gibi hisseden binlerce kişi olduğunu biliyorum. Benim gibi küçük yerlerde doğmuş, ailesinin okumuş, görmüş geçirmiş ve güzel bir işi olup gurur duyulan evladı. Ailesinin en başarılı insanı. Ancak sende benim gibiysen sahip olduğun her şey için şükrediyorsun ancak içinde çok derinde tam böyle midenin orada hissettiğin bir sıkışmışlık hissediyorsun. Yaşadığın hayatı seviyor ve kutsuyorsun ama şu an olduğundan çok daha ileri gidebileceğini biliyorsun. Bir adım ötesinin güzelliği kendine çekiyor seni. Daha iyisi olabilir diyorsun, ben şu an olduğumdan fazlası olabilirim. Çoğu insan senin kafayı yediğini, elindekilere şükretmediğini söylüyor "Daha ne istiyorsun" klasik mottosuyla saatlerce nutuk çekiyor ve en önemlisi konuşmanın sonunda sen kendini nankör hisseder ve suçluluk duyuyorsun. Nerden mi biliyorum ? Dostum tam senin durduğun yerde duruyorum ve sana bir şey söyleyeyim mi seni kimsenin anlamadığı ve anlamak istemediği kadar anlıyorum ve kimse bunu sana söylemedi biliyorum ama benim söylememe izin ver "SEN NORMALSİN"