AHLAT.

YAKINDA!

"Sana bir kitap dalı verdim. Bul beni, Ahlat adam. Bul...

An beni, Ahlat adam. Kulaklarımı çınlasın. An...

Gel bana, Ahlat adam. Bağır. Bağırarak gel bana. Seslen adımla. Bana seslen. Adım ağzından çığlıklarla çıksın.

Beni, benim seni sevdiğim gibi sev. Canın yansın. Beni duy. Sana seslenişimi duy.

Ellerin mavilere boyansın. Ama tutama başkasının elini. Bana bulaşsın o boyalar.

Seni mıhladım, Ahlat adam. Seni kendime mıhladım. Ellerinden... Olamazsın başka boyalarla. Ellerini göster bana. Yalnız ben görmek istediğimde..." Büyücünün sözü, boş arazide yankılandı. Kini, kendini kaybettirmişti. Ellerini tuttu, göğe. Mavi oldu. Koyu mavi... Gök, gürültüsüyle ona cevap verdi. Büyücü başındaki şalı kapattı. Gözlerinden çıkan mavileri ellerine tuttu. Onun kalbi elleriydi.

O gece bir büyü yapıldı. Gök, büyünün oluştuğunu haberdar etti.

O gece iki kişinin eli boyandı. Biri Ahlat adamdı diğeri Ahlat adamın kalbiydi.
🌿
1. kişi anlatımlıdır.

Her şeyiyle @-kul_kusu adlı hesaba aittir. Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Ahlat, isimli tek ve ilk hikayedir.