Sormayın gözlerimdeki yağmurun sebebini anlatamam, anlatırım da canınız çok yanar benimde yanar. Annemin kollarımın arasında son nefesini verirken benim hangi cehenneme düşüp yandığımı anlatırsam gölge düşer gülüşlerine, boş ver düşmesin o gölge gülüşüne hep güzel kalsın hep umut versin gülüşün insana. Kırgın ve anlamı olmayan gülüşlerin acısını çok iyi bilirim ben, insanların yalandan baş sağlığı diledikleri zamandaki o kırgın gülüşten yada mahkemede hakimin gözlerimin içine bakıp cezai indirimler uygulayıp o katili özgür bırakırken ki acı gülüşten ve daha nicelerinden iyi bilirim ben. Yağmurlar biriktirdim ben gözlerimde ve o yağmurlar her annem ile buluşmamda kendini toprakla buluşturuyordu... Annem ile çıktığım yolda tek başıma devam etmek zorunda kaldım hayat bana sillesini atarken ben tekrardan ayağa kalkıp adalet için dans etmeye başladım. Kulaklarımda adaletin acı çığlıkları zihnimde annemin son vedası ile tutuyordum ritmi ayaklarımla. İleriye doğru, adalete doğru bir dans tutturmuştum gören olsun diye benimle bu dansı tutsun diye adalet kör sağır kalmasın diye...
7 parts