O ve Ben

Yüreğimi yakıp kavuran binlerce söz boğazımda tıkılıp kalmıştı.O an yanına gidip,herşeyi söyleyerek
bu acıyı hafifletmek istedim.Fakat cesaretsizdim yapamazdım.Hem söylesem ne fark ederdi ki?onun bana karşı bir şey hissetmesi olanaksızdı.Hiçbir zaman o gözle bakmamıştı...
Düşünceler arasında kaybolmuş-
ken babamın gür sesiyle irkildim.Yine içmişti.sarhoş,zavallı herifin tekiydi.Ağzında bir iki kelime geveleyip yamalı koltuğa attı kendini.Ben yine düşüncelere daldım.O ve Ben!
Aklımı yitirecektim.Onu istiyordum.Bedenim,aklım,ruhum..
hepsi onu istiyordu.
Ertesi Gün;
Babamın horlaması uykumu altüst etmişti.Kapı çaldı.Gelenin Kadir olduğunu umarak kapıya koştum.Evet o!vücudum müthiş bir elektrik akımına uğradı.Yüzüm kıpkırmızı oldu.Boynumdan aşağı soğuk terler akmaya başladı.Gözlerim onun gözlerinde buluştuğunda hayat durdu adeta.Öylece kalakaldım.
Neydi bu?
Aşk mı?
Yok oluşmu?