'Neden tüm bu tuhaflıklar onun başına geliyordu? Tam hepsi bitti derken, en kötüsünü sona mı saklamıştı kader?'
Yıllara uzanan bir ladynoir kurgusu...
**
"Sorunun bu olduğuna emin misin? Özel hayatınla ilgili bir şey mi var yoksa?.."
Kahretsin! Aklını mı okuyordu ya da neydi?!
Gözlerinin içine baktı.. Ona yalan söylemesi imkansızdı.. Ama.. bu kadar gerçekle nasıl baş edeceğini bilmiyordu. Anlatsaydı da kurtulsaydı ya! Neden anlatmıyordu?!..
**
"Tamam, bir daha olmayacak" diyebildi en sonunda. Bu zamana kadar oğluyla konuşmak istiyorken, şu an laf ağzından bıçakla alınıyordu...
"Yemin etmeni söyledim... onun üzerine..."
"Tamam... annen üzerine yemin ediyorum..."
"İyi"
Bunu söyledikten sonra çekip gitti. Arkasına bakmadan demir kapıyı geçti ve uzaklaştı oradan...
Peki, şimdi nereye gidecekti?..
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥