𝒀𝑰𝑳𝑨𝑵 𝑬𝑭𝑺𝑨𝑵𝑬𝑺𝑰 - 𝑨𝑫𝑫𝑬𝑹

Henüz yıkılmamış olan duvara sırtımı dayamış, derin derin nefesler alıyordum. Öleceğimi hissediyordum.. Tırnaklarımdan damlayan, kanla karışmış zehire baktım. Sadece Medusa'nın yılanları ona bakarken taşlaşmazdı.

"Duvarın arkasında olduğunu biliyorum Adder. Dışarı çık, işimi zorlaştırma."

Yaklaşıyordu. Ya ölecektim yada yaşayacaktım. Kaderim benim ellerimdeydi... Derin bir nefes alıp tırnaklarımı gözlerime batırdığımda acı ile haykırmaya başlamıştım. Canım yanıyordu. Hiç olmadığı kadar hemde.. Dayandığım duvardan taşlar dökülmeye başladığında Medusa'nın varlığı kendini hissettiriyordu. Kendi kanıma karışan tırnaklarımı gözlerimden çıkarttığımda Medusa bana öfkeyle bağırmıştı.

"Çaldığın gücü istiyorum Adder!"

Dizlerimin üstündeydim. Ayaklarımın dibinde duran işlemeli hançeri sıkıca kavradığımda hırsla ayağa kalktım.

"Katlettiğin Ailemi istiyorum Medusa!"