O Elif..ismi gibi dimdik durmayı severdi. Öfkesini , geçmişine olan kızgınlığını birer çöp yığını gibi geride bırakmıştı. Onun yerine bedeninde gezinen , kendi tırnakları ile kazıya kazıya geldiği bu gücü kimseye kaptırmaya izin vermezdi. Özellikle delicesine gıcık olduğu o adama..Pusat Saruhan. Ona göre Arsız adamın tekiydi. Özellikle gücü karşısında yerlatın da ki insanlar gibi itaat etmek kanına dokunuyordu. O boyun eğmeyi sevmezdi..aksine tek başına savaşan tüm kraliçelere ithafen kibrini devreye geçirmişti. E hal böyle olunca kaçınılmaz ego savaşları çoktan kendini açığa çıkarmış bunu zevkle izleyen şeytanla oyunlar oynanmaya başlamıştı. Bakalım ilk kim pes edecekti...ya da ilk kim duygularına yenilecekti.