İnci Taneleri

Gökyüzü ruh halimi anlamış gibi fazlasıyla kapalıydı. Tıpkı kalbimde ki kasvet gibiydi. Birazdan da gözyaşlarıma uyum sağlayıp yağmaya başlayacaktı.

Imm nasıl başlayacağımı bilemiyorum aslında fakat bir yerden başlamalıyım dimi? Ben Ahla. Adımın anlamı gibi pek şirin, çok şirin yirmi iki yaşında bir kızım. Biraz fazla ukalayım sanki?

Her neyse, her neyse... Son ayları mı kendimi eleştirerek geçiremem dimi?

Bazen hiç ummadığınız bir anda birisi çıkar karşınıza ve öleceksiniz der. Hayır, zaten öleceğiz bunu biliyoruz sorun bu değil aslında. Sorun size biçilen ömrü bilmek, sorun sizin beyniniz de oluşan bir kitlenin her geçen gün sizi ölüme daha çok götürmesini izlemek ve hiçbir şey yapamamak. İşte çaresizlik bu...

Geride kalanlar... Onlara hiç girmek bile istemiyorum. Hatırlanır mıyım acaba bir gün? Mehmet hatırlar mıydı acaba beni?

Neyse veda konuşmaları kısa olur dimi? Uzatmamak gerek.

Hepimizi öleceğimizi biliyoruz ama kim ister ki tarihi bilinen bir ölümü?