Seni Yaşamak Sensiz (Tamamlandı) - Aleyna_Yeşilada - Wattpad

Seni Yaşamak Sensiz (Tamamlandı)

Reads 135,700
Votes 17,002
Parts 36

Reads 135,700
Votes 17,002
Parts 36

Mature

18 aleynayesilada cocukolmak dönem erkek eskiler genel genelkurgu gençkızedebiyatı hırs intikam istanbul kadın klasikler lina polisiye watty2021 yalanlar yaman yetişkin

･Dönem kitabıdır.


İnsan susar
İnsan konuşur 
İnsan güler 
İnsan ağlar 
İnsan yaşar 
Ve insan ölür 

Yalanlar söylenir, bedeller ödenir, ihtimaller tartışılır, pişmanlıklar peyda olur, faydasız yakarışlar göğü öfkelendirir, gerçekler sırra kadem basar.

Ben Lina Kamer. Yaşanmamış oyunların yazılmamış kurallarını çiğnemeye, aleni yalanları gün yüzüne çıkarmaya geldim. Seni yaşarken sensiz, sensizliği unutanlara hatırlatmaya geldim. 

Kendisine miras kalan evde gizemli eşyalar ve mektuplar bulmasıyla bir ölümün sırlarını çözerken hesapta olmayan komplolarla karşılaşan Lina Kamer, hayatın anlamı, gerçeklik, ihanet ve daha birçok şey üzerine sancılar çeker. Çözülmeyi bekleyen sırlar onu ne kadar ayakta tutacak? İhanet, komplo, yalanlar... Peki ya aşk..?







🔱 ÇALINAMAZ, KOPYALANAMAZ, ÇOĞALTILAMAZ. BİR BENZERİNİ GÖRDÜGÜM AN YASAL İŞLEMLER BAŞLATACAĞIM.

İlk yazılma tarihi: 20.03.2021 🖤
Yayımlanma tarihi: 01.05.2021 🍀
Bitiş tarihi: 08.04.2022 💜All Rights Reserved

18 aleynayesilada cocukolmak dönem erkek eskiler genel genelkurgu gençkızedebiyatı hırs intikam istanbul kadın klasikler lina polisiye watty2021 yalanlar yaman yetişkin

Table of contents

36 parts

Sign up to add Seni Yaşamak Sensiz (Tamamlandı) to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

GECENİN İZİ by hisssizyazar

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

MAHPARE KORUYUCULARI by heosiky

"Sanki karanlığın içine gömülmüş gibiyim. Elim ayağım sürekli birbirine karışıyor. Ne yapacağımı bilemiyorum, düşünüyorum ama doğru yolu bulamıyorum. Her gece düşünüyorum, gerçekten. Bu işin sonu nasıl bitecek? Birisi zarar görecek mi diye. Biliyormusun Berke, ben mahpareyim de kimseye söyleyemiyorum. İçimdeki mührü kimse bilmiyor, şimdiye kadar güvenip kimseye anlatamadım. Her bir kişiye güvendim dediğim zaman güvendiğim dağlara kar yağıyor. Bazen ağlarken gözlerimden yaş akmıyor, ama kalbim sessizce ağlıyor. Farklı bir açıdan bakmaya çalışıyorum, ama gördüklerim ve yaşadıklarım hep aynı oluyor. Emin olma duygusunu çok özledim, gerçekten. Elimi nereye atsam bir şüphe, kimseye güvenmiyorum, güvenemiyorum. Ve yine biliyor musun, yalnızlığı iliklerime kadar hissettim. Başka hiçbir şey etmedi bana insanların ettiklerini. Kırılan bir kalpte takılıp kaldı ömrüm." dedim omzuna yaslanarak. "Yine ağlıyorum, görürüyor musun? Hayır, çünkü kalbim ağlıyor, sessizce." ... (aksiyon, fantastik) Yayın tarihi: 3 Eylül 2023 Bitiş tarihi:3 Eylül 2024 Yazar:heo. Kapak:by.heosiky

Kızıl Sarmaşık (KİTAP OLDU) by aysnrnc

İnsan bir ömre kaç kimsesizlik sığdırır? Kaç yara, kaç gözyaşı, kaç acı? Kaç ölüm? Ben sayamıyorum artık... Aldığım her nefese kan kokusu karışırken, bu lanetten kurtulamayacağımı biliyorum... Bitsin istiyorum, bitsin ve ben yeniden başlayayım... Olmuyor... Bir vakitler meğer herkese güvenen bir kız çocuğuymuşum ben de, haberim yokmuş.. Sordular bir gün bana "Güvenmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gidemedim sonra, korktum... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi..."Bilmezmişim..." diye fısıldadım, buruk bir tebessümle..."Ona gelene kadar.." 🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡ İnsan bir ömre kaç aile sığdırır? Kaç yuva, kaç kahkaha, kaç mutluluk? Kaç sevda? Ben sayamıyorum artık... Ama bir şey var eksik hissediyorum, olmuyor... Adını koyamıyorum, bir türlü tam olamıyorum... Ne arıyorum? Kimi bekliyorum? Bilmiyorum... Gelsin istiyorum, gelsin ve ben tam olayım... Olmuyor... Bir vakitler aşka düştüğümü sanırmışım da, meğer kalbimin yerinden bile haberim yokmuş... Sordular bir gün bana "Sevmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gittim sonra, gülümsedim... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi... "Bilmezmişim.." diye fısıldadım, kaybetmenin hüznüyle... "Onu görene kadar.." Yepyeni bir serüven, yepyeni bir efsane, destansı bir sevda masalı daha... Başımın Belası'nda gördüğümüz ama aslında burada tanıyacağımız Eren'in hikayesi... Sevdasıyla birlikte... 🔥🔥🔥🔥🔥 ✨️Hikâyemiz çok kısa süre içerisinde Parola Yayınları ile raflarınızdaki yerini alacağından tanıtım amaçlı ilk beş bölüm dışındaki diğer bölümler yayından kaldırılmıştır. Acılara yürüdüğümüz bu güzel hikayeyi keyifle okumanız dileğiyle✨️

SİNEKKUŞU by Bdauysl

'' Ben evliliğime de sana da gayet sadık ve saygılı bir insanım Deva! Kâğıt üstünde olan bir evlilik için fazla sadık bir adamım hatta. '' son söylediği şeyle dudaklarım aralanırken sinirden dolmaya başlayan gözlerimi kırpmadan tüm öfkemle, '' Öyle mi? '' dedim tek bir an olsun duraksamadan. Sanırım ikimizde bu gece gemileri fazlasıyla yakmıştık. Bunda iki gündür yaşadıklarımızın payı da büyüktü tabi ki. Aynen öyle dercesine başını sallayıp hala devam ettiğinde ise defalarca kez onun da benim de ima edip durduğumuz meseleyi kökten bitirmek istemiştim anın getirdiği öfke haliyle. '' İyi o zaman kâğıt üstünde olan bu evliliği bitirmek istiyorum ben artık! '' ağzımdan çıkan şeylerle kısa bir an duraksasam da daha fazla dayanamadığımdan devam ettim söyleyeceklerime. '' Tahammül edemiyorum artık bu yaşadıklarıma anladın mı? Hayatımı daha fazla ertelemek ve seninle mücadele ederek geçirmek istemiyorum. Madem kâğıt üstünde, bitsin! '' dememle afallamış bir ifadeyle bir adım geriye çekilmiş ama bakışlarını benden koparamamıştı. Gözlerinde konuşmamızın en başından beri var olan öfke hali artık tamamen yok olmuş adını koyamadığım bambaşka şeyler gelip yerleşmişti yerine.

Kırık Kalem by -Albay-

Zemherilere düşman olurcasına sarılsak.ꨄ

MÜJGAN by nhll__

🥀💔 📍 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Dediğinde kalbinin çarpıntısı nefes almasına müsaade etmiyordu. "Tek başıma." Sonda vurguladığı bir nefeslik cümle bıçak olup kesti her bir yerini. "Biz!" Dediğinde gururunun paramparça olup ayaklarının altını kanattığını hissetti. Umursamadı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Diyerek acımasız bir tonla savurdu nefesini Yusuf Karahan. Birkaç adım ilerleyerek göğsünden sertçe ittirdi onu Berfan. "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek biz diye bir şey yok." dedi kendini kaybetmiş gibi bağırarak. "Dün gece ya... Dün gece benimle birlikte oldun sen! Sabah gittiğinde geleceğim dedin... Ne değişti, hıı? Söylesene ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 📍 Sert bir şekilde omuzuna omzunu vurarak geçip gitti yanından. Çantasını aldığı gibi dış kapıyı açacağı vakit dönüp yerinde çakılı duran adama kısa bir bakış attı tiksinerek.. "Göreceksin! Gün gelecek..." Dediğinde baştan iki parmağının tırnaklarını birbirine bastırdı. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın... Ama, ben o gün bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!" 📍 "Ayıbım bana,ahım sana kalsın Yusuf Karahan." Berfan 🥀 Yusuf

Oyun Arkadaşım by kuzeyisiiklarii

|Kazananı olmayan bu aşk oyununda, oyun arkadaşım olur musun?| "Büyü yaptım.." "Ona eminim.. Ama gözlerim kapalıydı.. Gözlerini kullanmadan nasıl yaptın?" "Medusa mıyım ben?" diyerek güldü Dila. Gülüşü adamın derin bir nefes almasını gerektirmişti. "Bilmem.. O da gözleriyle büyülüyordu ya.." Gözleri kadının gözlerinden dudaklarına indi. "Ge-gerçi sen sadece gözlerini kullanmıyorsun ya.."

GÖNÜL ŞİFASI by nasende

Toprakla başlayan kan davası. Ve kan davasını bitiren bir hata. Kalbe sıkılan kurşun; kanından bile tiksindiği bir adamın kucağına düşürdü. Hatayla başladı, acı çektirme amacına döndü. Yalanlar söylendi, hesaplar kapandı. Sonunda mağlup olan düşmanlık, kazanan aşk oldu. Hırsıyla bilinen bir adam Mirhan Mirza Hükümsüz. Bölgede oyun kurucu rolüne geçmek için gece gündüz durmadan çalışan bir adamın ta kendisi. Güzelliğiyle şehre nam salan Dilem Yıkılmaz. O hiç bir şeyi unutmaz! Onun tek unutmak istediği annesinin öldüğü günün doğum günü olduğu gerçeği. Ve onları bir araya getiren rastlandı değil, kaderin ta kendisi! +18 unsurlar içermektedir!

Kara Gül by esmer1qadin

BERDEL. . . Hikayede cinsel ve yetişkin içerik, küfür, dövüş ve bol bol klişe sahneleri vardır. Bunu bilerek okuyun lütfen, sebebsiz linç yemek istemiyorum. Bölüm sayısı sizi korkutmasın, bölümler kısadır. . 17.05.2024✨ . (8) yaş farkı vardır. . . "Çünkü sevdalandım lan." diyerek avucunu iki kere, sertçe göğüsüne vurdu. "Tutuldum ben sana. Görmez misin." aramızdaki mesafe uzak gelmiş olacak ki, bir adım attı "Çawreşamın." dedi kısık sesle. Gözleri, ona acımam için yalvarıyordu. "Allah şahidim olsun ki, sana duyduğum hisleri hiç bir kadına hisetmedim." ellerini iki yana açtı "Şu gökyüzü, şu yağmur şahidim olsun ki, ben sana aşığım Helin." . . TÜM HAKLAR BANA AİTTİR. KENDİ KURGUMDUR. (Ç)ALINMA SÖZ KONUSU DAHİ OLAMAZ.

ROZAN by yaftenva

Rozan ve Bedirhan birbirlerinden nefret ederek büyüyen amca çocuklarıdır. Su misali akan zamanla Rozan büyür ve serpilip evlenme çağına geldiğinde sevdiği adam Hazar ile evleneceğini düşünür lakin kaderinde sevmediği amcasının oğlu Bedirhan vardır... Rozan Pehlivan & Bedirhan Pehlivan'ın yürek burkan sevdası.

You may also like

Slide 1 of 10

GECENİN İZİ cover

MAHPARE KORUYUCULARI cover

Kızıl Sarmaşık (KİTAP OLDU) cover

SİNEKKUŞU cover

Kırık Kalem cover

Oyun Arkadaşım cover

GÖNÜL ŞİFASI cover

GECENİN İZİ

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....