ARAF

"Evime götür o zaman beni"
"Evimize demek istedin herhalde "
"Yoo öyle demek istemedim !"
"Ama öyle ." Konuşmamızın üzerinden neredeyse yarım saat geçmişti . Ve bu benim evime giden yol değildi !
"Doruk benim alnımda mal mı yazıyor ?!"
"Bakayım ..." Bana dönüp ciddi ciddi suratıma bakıyordu . Alnımda mal yazmasına şaşırmış gibi bir hâl vardı sanki yüzünde ...
"Garip ..."
Garip olan ne alnımda mal yazmıyor olması mı ?" Deyip Doruk'a kızgın kızgın bakıyordum o ise hâlâ benim yüzüme bakıyordu .
"Hayır . Yüzünün uzaktan göründüğünden çok daha güzel olması ..." Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu . Doruk' asla böyle bir cevap beklemiyordum . Kulaklarım mı yanıyor benim ?...
"Utanınca daha güzel oluyorsun Havuçlu Turta ." O kadar utanmıştım ki bana Havuçlu Turta demesine bile kızamadım . İyice kızardığımı hissedebiliyordum . Tombik bir domates gibi olmuştur eminim yüzüm ...